|
|
Het gebeurde in Tivoli (niet in Utrecht, maar bij
Rome) tijdens onze vakantie in Rome, mei 2003. In het midden van de
tuinen, op een klein binnenplaatsje ging hij niet op zijn knieën maar
heeft hij het wel gevraagd, en aangezien er een datum boven deze pagina
staat (laat staan de foto's hieronder...), kun je ervan uit gaan dat ik ja heb gezegd.
Onze koets voor de ochtend Neem jij, Josef Vincent Steeghs...
Ons pap heeft net mijn haar gedaan en ik mijn make-up, ik zit nog in mijn pyama... Dit was een huwelijks cadeau van Ruben, Nadine en Remy (Josef had niet op tijd voor vervoer gezorgd ;-) ) Het lijkt hasst wel of hij nog staat te twijfelen :-) Of staat 'ie te poseren? Op dit moment denkt Josef waarschijnlijk nog steeds dat ik in een paarse jurk zal verschijnen! Dit was een momentje geheel voor onszelf alleen (vooral omdat onze hal simpelweg niet groter is!) Josef met een bibberlipje en ik hield het ook bijna niet droog. We hadden geen idee of we er eigenlijk wel in mochten, de chauffeur vertelde ons dat je eigenlijk moest boeken en betalen om foto's te mogen maken daar. We zijn maar gewoon uitgestapt, er was nog een stel bezig met foto's maken, dus we moesten even wachten. Datzelfde stel kwamen we de volgende ochtend ook bij Karel V tegen! Tot zoverre zagen we niemand en zijn dus maar gewoon naar binnen gelopen We wisten niet goed hoe of wat, en richard eigenlijk ook niet, dus we deden maar wat! Nog steeds voorzichtig of we het park wel in mochten kwamen we dichterbij. Complimenten aan Richard voor het geweldige perspectief in deze foto! Nou we zijn er dus heelhuids vanaf gekomen, Richard heeft geloof ik drie rolletjes geschoten in de tuinen zonder commentaar van iemand Nog even een fotootje van die geweldige auto! Onderweg zijn we toch nog even uitgestapt om even een foto te schieten op deze brug, en het is 1 van mijn favoriete foto's van die dag geworden! Stelletje giebelgrieten!! Als een wijze dame overziet Nadine het vrolijke geheel en (denk ik) geniet ervan Deze foto is niet van die dag, maar gewoon van de folder. Desalniettemin: hier heeft het plaatsgevonden! Moeilijk om je gezicht in de plooi te houden als je ziet wie er allemaal de moeite heeft genomen om zich mooi aan te kleden en helemaal naar Utrecht te komen voor onze bruiloft! Mijn lieve broer en schoonzus. Mijn broer was ook de ringbewaarder en getuige Deze foto behoeft geen commentaar, toch? Dit zijn de meiden die ook op mijn vrijgezellenfeestje waren, jammer dat Liane en Ingrid er niet op staan, dat zag ik pas toen ik de foto's na Toscane te zien kreeg! Grappig om te zien dat deze foto dus niet door Richard is gemaakt. Alle hoofdjes netjes in het midden en geen voetjes erop! Toch staat hij ingelijst omdat het gewoon zo'n leuke foto is! Vlak voordat hij naar binnen gaat Ik heb er altijd een hekel aan als ik lachend op de foto sta, maar bij deze vind ik het niet erg, ik word er spontaan weer vrolijk van! We hadden een hele lieve ambtenaar Die zaten natuurlijk helemaal vooraan en waren stomverbaasd toen we aan het einde ze nog even persoonlijk toespraken. We hadden het hele (vrij ingewikkelde) verhaal verteld aan de ambtenaar over "het begin" wonderbaarlijk genoeg wist ze het in zijn geheel na te vertellen, en ook nog eens begrijpelijk voor het publiek! Grappig genoeg dacht ons Rob dat de ringen nog vast zaten aan het kussentje, hij heeft een groot deel van de ceremonie zitten nadenken over hoe hij die ringen los kon krijgen, vertelde hij later. Het was trouwens geen probleem En nu, precies 6 jaar na onze eerste echte zoen (op een paar uur na, maar op 12 juni 1998) is het dan zover Tja, wat moet ik hier nou bij vertellen? Het miezerde een beetje na de ceremonie, wat jammer was voor de foto's op het bordes. Na de receptie waren we een beetje melig. voelt toch wel een beetje raar, zo'n volgende dag als mevrouw Steeghs Tja, we moesten toch die digitale camera even uit proberen
Ons pap heeft net mijn haar gedaan en ik mijn make-up, ik zit nog in mijn pyama...
|
|
Hier heeft hij mij gevraagd! Daar in het
midden. |
