Pub Story C

Het probleem was alleen dat hij er ook 3x heel snel over moest wrijven. Wanneer het wrijven te langzaam gebeurde veranderde de neus in een grote rode bult in de vorm van een paddestoel. Pas na drie dagen zou dan de paddestoel verdwijnen. In de tussentijd werd de kabouter erg agressief en...

mishandelde hij alle dieren in het grote bos. Het was de dieren er dus alles aan gelegen om iedereen bij deze akelige kabouter weg te houden, zodat men hem er niet toe zou kunnenbrengen om over zijn wrat te wrijven. Dat werkte niet altijd even goed, dus de dieren besloten dat de kabouter moest verdwijnen.

Of in ieder geval die wrat op zijn neus! Want anderen uit de buurt houden was tot daar aan toe (een paar tanden in een achilles pees werkte wel), maar de kabouter wilde in een dronken bui nog wel eens zelf te langzaam over zijn neus wrijven. De diertjes verzamelden, verdeelden de taken over de verschillende diersoorten, en wachtten tot de kabouter weer eens een flesje whiskey teveel op had...

Toen het een paar dagen later zo ver was, sloegen de eekhoorntjes groot alarm. Binnen no-time hadden alle dieren hun posities ingenomen. Nu was het alleen nog wachten op het juiste moment; dat de kabouter de kroeg uitkwam en het donkere bospad opliep. Iedereen stond klaar:

De zwijntjes stonden klaar om hem omver te lopen;

De konijntjes en haasjes hadden gras en riet verzameld en tot touw gevlochten om hem mee vast te binden;

en de specht had zich al op een tak dicht langs het pad opgesteld alwaar de kabouter vastgebonden op de grond zou komen te liggen. Het kon niet meer mis gaan.

Echter, het begon te regenen en de kabouter bleef in de kroeg. Hij wreef binnen over zijn wrat, en door de kroeglucht, veranderde de wrat in een reuzenwrat, zo groot, dat de hele kroeg uit elkaar spatte.

Maar helaas, de wrat zat er nog! De kabouter kon niet meer lopen; alleen nog kruipen met de neus half achter zich aan slepend. De dieren hadden de knal van het uit elkaar spatten van de kroeg gehoord en snelden naar de kabouter.

Toen ze de enormiteit in ogenschouw namen, beseften ze dat geen enkel plan hier afdoende was en ze lieten hun eigen, zorgvuldig uitgedokterde plan varen voor pure, botte agressie. Onder aanvoering van de specht doken alle dieren op de wrat en weldra spatte het rode bruisende bloed in het rond.

Het leek potdikkie wel Guiness!! Maar ja, zoals het geval is met wratten, als het gaat bloeden, verspreidt het zich, dus in plaats van 1 wrat op zijn neus, had hij er nu 57!! Over zijn hele lichaam! En wegens alle pijn, wreef de kabouter dus continu over z'n zere plekjes.

Hier hadden de dieren dus niet op gerekend! De agressie die dit bij de kabouter opriep was niet tegen op te vechten. Er ontstond een slachting, waar de muizen geen kaas van lustten. Het geschreeuw, gekrijs en gekreun was tot ver in het bos te horen. Zelfs zover dat een hele hongerige beer er door uit zijn winterslaap werd gewekt.

Het lawaai ging zelfs de hele wereld rond. Zelfs tot in de werkkamer van niemand anders dan J.P. Balkenende. "Potverdiksels" zei hij "wie stoort mij daar tijdens het kneden van mijn ultra mooie kapsel?"

JP liep nog eens naar de spiegel om te kijken naar zijn reflectie. AHA: 1 haar in de war! Degene die dat op zijn geweten heeft, zal er voor boeten. JP liep rood aan en...

Op dat moment rende Abu Sayaf, behangen met explosieven de werkkamer van JP binnen en met een maniakale lach blies hij zichzelf en J.P. op (en met hen het torentje op het binnenhof) J.P.'s laatste gedachte betrof zijn kapsel en zijn echte vader, Piet Heintje Donner die zich op dat moment naar het bos spoedde om de problemen aldaar op te lossen.

Piet Heintje kwam oog in oog met de slaapdronken beer en samen trokken zij richting de herrie, langs een weg van vermolmde bomen, platgetrapte eekhoorntjes en meer taferelen die ik hier niet zal herhalen. Een konijntje lag in de handen van Piet Heintje zijn laatste adem uit te blazen, en met een laatste wiebeltje van zijn fuzzy staartje wees hij met zijn pootje de richitng aan waarin de dwerg was verdwenen (zijn andere pootje had hij nodig om zijn opengereten borstkastje bijeen te houden...) Vastberaden liep het duo in de richting van de dwerg, de beer met een dozijn stinkdieren in zijn knuist...

In zijn kruis? Het konijntje leefde helemaal op. Zoveel spanning werd hem teveel. Hij draaide helemaal door en at met een paar bloederige happen al zijn reisgenoten op.

Daar kwam 'ie al snel van terug. Zijn kleine maagje kon de druk niet aan en begaf het. In een explosie van bloed, pus en maagsappen spatte Nijntje uit elkaar waardoor PHD, de beer (nu heel erg pissed) en een dozijn stinkdieren weer tevoorschijn kwamen. Vastberaden om nu echt een eind te brijen aan deze hele geschiedenis, volgeden ze het bloedspoor van de kabouter.

En daar lag ie...onder de wratten bedolven. De kabouter was helemaal kapot gegaan van alle stress, agressie en al het bloed. Hij lag te huilen tegen de stam van een grote eik. De beer en stinkdieren liepen voorzichtig op de kabouter af.

...en besprongen hem en stampten hem helemaal tot mushy pulp. En hiermee kwam er een eind aan de terreur van de enorme wrat (aka ENORMITEIT ©™)

Het aandeel van de verschillende Chucky's kun je als volgt herkennen:

zwart: Tim

groen: Josef

blauw: Remy

rood: Iris

fuchsia: Siona

Terug naar

O'Connels Quiz Night